ZEVAT, -tı çoğl. a. (ar zâf'ın çoğl. zevat). Esk. 1. Kişiler, kimseler; mühim şahıslar: “Bu mürebbiyeler, sonradan görme olma...
ZEVAT, -tı çoğl. a. (ar zâf'ın çoğl. zevat). Esk.
1. Kişiler, kimseler; mühim şahıslar: “Bu mürebbiyeler, sonradan görme olmayan bazı zevatın bile ücretle istihdam ettikleri kimselere karşı...†(H. C. Yalçın).
2. Zevat ı madude, sayılı kimseler.
1. Kişiler, kimseler; mühim şahıslar: “Bu mürebbiyeler, sonradan görme olmayan bazı zevatın bile ücretle istihdam ettikleri kimselere karşı...†(H. C. Yalçın).
2. Zevat ı madude, sayılı kimseler.
Kaynak: Büyük Larousse
zevat ingilizcesi
- -tý persons.
YORUMLAR