TÜRKÇEDE "EĞİTİM" DİYE BİR KELİME MEVCUT DEĞİLDİR; HEM İMKÂNI BAKIMINDAN İZAHA MUHTAÇTIR, HEM DE MÂNÂSI İTİBARİYLE BİR SAPKINLIKTI...
TÜRKÇEDE "EĞİTİM" DİYE BİR KELİME MEVCUT DEĞİLDİR; HEM İMKÂNI BAKIMINDAN İZAHA MUHTAÇTIR, HEM DE MÂNÂSI İTİBARİYLE BİR SAPKINLIKTIR.
"Eğ"me ameliyesi cebren bir nesneyi kendi tabiî seyrinden alıkoyarak ona başka bir veçhe tayin etmek, başka bir şekil vermek ile alâkalıdır. Ağaç yaş iken eğilir. Kendi kendine bırakıldığında bir tarafa doğru büyümesini isteyen birisi onu bir şekle zorlar ve eğer. "Eğe" diye tabir edilen bir alet vardır ki bu da bıçak ve sair edevatın törpülenmesine, keskinleşmesine matuftur. Yine bu ameliye de kaba kuvvetle mümkündür. Eğmek kelimesinin insanla alakalı istimalinde ise başını öne eğmek, baş eğmek tabirlerine müracaat edilebilinir. Her iki halde de insanın kendisini zorlayan, insanın mukavemet edemediği bir şey mevzubahistir. Bu şey başını öne eğmekte olduğu gibi; insanın bizatihi halet-i ruhiyesinin, yaşadıklarının, hasretlerinin, mahcubiyetinin ağırlığının icbar ettiği, sebebiyet verdiği bir yük olabilir. Yahut da bu şey, baş eğmekte olduğu gibi, insanın doğrudan dışındaki bir kuvvet karşısında mecbur kalması olabilir. Her hâlükârda "Eğ" kökü bir cebri, fiziksel kuvvete maruz kalmayı, kendi seyrine müdahaleyi akla getirir ve insan denilen mahlûkun yine kendi cinsinden başka kimselerce ifa edilmesi beklenen tedrisat mânâsına işaret edemez. Bu münasebetle eğitim her hâlükârda; sahici bir netice alınmasının mümkün olmadığı; bir takım insanların başka bazılarına karşı tekebbür, tahfif içinde olduğu şiddete müstenit bir ameliyedir. "Eğitimde Şiddete Hayır" demek, bir ahmaklık izharıdır.
| Enes Aksu
"Allah Adı Olsa Her İşin Önü
Hergiz Ebter Olmaya Ânın Sonu" / Çelimli Çalım Sayı: 4
YORUMLAR