HESABI DÜŞÜNÜNCE Lokman Hekîm bir gün oğluna...

Lokman Hekîm bir gün oğluna şöyle dedi: Yavrucuğum, bu gün oruç tut ve konuştuğun her şeyi not et! Akşam olunca konuştuklarını bana arz edip...

HESABI DÜŞÜNÜNCE
Lokman Hekîm bir gün oğluna şöyle dedi:
Yavrucuğum, bu gün oruç tut ve konuştuğun her şeyi not et!
Akşam olunca konuştuklarını bana arz edip hesabını verdikten sonra iftar edersin!”
Akşam olunca oğlu konuştuklarının hesabını vermeye başladı.
Fakat akşama kadar lüzumlu lüzumsuz birçok lâkırdı ettiği için vakit iyice geç oldu ve karnı iyice acıktı. Lokman Hekîm ertesi gün de aynı şeyi söyledi. Yine oğlu hesap verinceye kadar iftar iyice gecikti. Üçüncü gün de aynı şey olunca, dördüncü gün oğlu, lüzumsuz konuşmaları terk etti. Akşam babası hesap isteyince de;
“–Hesabını verme korkusuyla çok az konuştum.” dedi.
Lokman Hekîm;
“–Haydi öyleyse, hemen yemeğini ye!” buyurdu.
Ebu’l-Hasen Harakānî bu kıssayı sık sık anlatır, akabinde de;
“–Dünyada lüzumsuz konuşmaları terk edenlerin hâli, kıyâmet günü,
Lokman Hakîm’in oğlunun hâli gibi selâmet olacaktır.” derdi