“Daha geniş bir yerden başımı kal...
Daha geniş bir yerden başımı kaldırıp göğü ve yeri görmeliyim
Uzaklaşmalıyım bir karış durduğum bu yerden
Bir kanser hastasının içine girmeli ömrüm,değil saniyelik;
Yaşamıma yaymalıyım onu.
En kepaze bir adamın suratındaki tükürük olmalıyım
Tüm mahçubiyetlerin haykırışını o andan alıp,özgür bırakmalıyım
Bir hırsızın çaldığı çırptığı açlık olmalıyım-
Olmalıyım ki,sokaklarda yaşama mücadelisi veren o sefilliğin padişahı
Zenginliğe taht kursun.
"Bunlar iyi günlerdir" diyenlerin dilini koparmalıyım
"Bunlar gerekli ve sabırlı olmalıyız" diyenlerin en pespaye temennilerini yok etmeliyim
Giyim kuşam derdine düşmüş bilgilerin kapılarını da kilitlemeliyim
Evlerimizi boyadığımız üç kuruşluk boyaları sokaklardan çekip almalıyım
Sürekli ve daima birini yermenin birini kayırmanın ötesine geçip,siz kimsiniz demeliyim
Kör bir kadının dünyasını bilmeliyim
Kör bir adamın gözleri açılınca “dünyayı hiç böyle hayal etmemiştim” hayal kırıklığından uzaklaşmalıyım
Ya bir cami avlusunda ya da bir mezarlıkta,ya da bir çocuk parkında
Ağlamalıyım ağlamalıyım ,bu karanlığa hapsolmuşluktan
O kadar bedbahtım ki,nereye kaçsam,neşeden uzak
O kadar karanlık ki,nereye baksam yas tutan kişiler
O kadar yurtsuzum ki,dünya üzerinde adım atacak bir yerim yok
O kadar dolaplar dönüyor ki,insanlığın her bir yeri birer yıkım,birer harabe,birer kıyım
Ben şimdi hanginizin dili olayım,hanginizin kalbi,hanginizin sevgisizliği
Açlığı,tokluğu,şımarıklığı,hırsızı,düşmanı-dostu?
Ne olayım istiyorsunuz?
Bizler hiç olmamışız ki!..
Meral Meri/ Hayata Tutunamayan Harfler
YORUMLAR