Astronomi (Yunanca: astron "yıldız" ve nomos "yasa"), GÖKBİLİM olarak da bilinir, tüm gökcisimlerinin ve evrende...
Astronomi (Yunanca: astron "yıldız" ve nomos "yasa"), GÖKBİLİM olarak da bilinir, tüm gökcisimlerinin ve evrende dağılmış olan yıldızlararası maddenin kökenini, evrimini, bileşimini, uzaklığını ve hareketini inceleyen bilim. Gökcisimlerinin ve evreni oluşturan maddenin fizyolojik ve kimyasal özelliklerini mevzu edinen astrofizik bu bilimin bir dalıdır.
yanardağın ağzında meydana gelen çukur. Bu çukur bâzan yanardağın eteğinde de bulunabilir. Kraterin şekli ve ebâtları, yanardağın püskürttüğü lavın yapısına ve yanardağın etkinliğine bakılırsa değişmektedir. Kül, cüruf ve asit lavlar çıkaran yanardağların kraterleri çoğunlukla huni ya da köse şeklindedir. Bazaltlı lavlar çıkaranlarınki ise, genel anlamda leğen ya da çanak şeklinde olur.
Kraterlerin iç kenarları, dış yamaçlarından genel anlamda daha diktir. Kraterlerin bâzıları iç içe olabilir. Bunlar tek bir püskürmenin ürünü değildir. Kraterlerin büyük ebatta olanlarına kaldera denir. Bunun en büyük özelliği, genişliğinin derinliğinden fazla olmasıdır. Kalderalar çoğunlukla patlama ya da çökme netîcesinde ortaya çıkmıştır.
Kraterlerin tabanlarında bâzan su birikerek bir göl meydana gelir ve bu tür göllere krater gölü denir. Dünyânın en büyük krater gölü ABD'nin Oregon eyâletindeki krater gölüdür. Ek olarak büyük meteorların yeryüzüne düşmesi büyük çukurlar meydana getirir. Bunlara da meteor krateri denir. Büyük sahra ve ABD'nin cenup doğusunda bu tip kraterlere rastlanır.
Kraterlerin bir değişik şekli de patlak çukurlar olup bunlara patlama krateri denir. Dâire ya da oval şekilleri olan bu tür kraterler başlangıç hâlindeki ya da etkinliklerinin son bulmuş olduğu bölgelerde ortaya çıkar. Çukurların yamaçları oldukça dik ve çapı genel anlamda 400-500 m içinde değişmiş olur. Bâzılarının içinde su birikerek patlama krateri gölleri meydana gelir.
yanardağın ağzında meydana gelen çukur. Bu çukur bâzan yanardağın eteğinde de bulunabilir. Kraterin şekli ve ebâtları, yanardağın püskürttüğü lavın yapısına ve yanardağın etkinliğine bakılırsa değişmektedir. Kül, cüruf ve asit lavlar çıkaran yanardağların kraterleri çoğunlukla huni ya da köse şeklindedir. Bazaltlı lavlar çıkaranlarınki ise, genel anlamda leğen ya da çanak şeklinde olur.
Kraterlerin iç kenarları, dış yamaçlarından genel anlamda daha diktir. Kraterlerin bâzıları iç içe olabilir. Bunlar tek bir püskürmenin ürünü değildir. Kraterlerin büyük ebatta olanlarına kaldera denir. Bunun en büyük özelliği, genişliğinin derinliğinden fazla olmasıdır. Kalderalar çoğunlukla patlama ya da çökme netîcesinde ortaya çıkmıştır.
Kraterlerin tabanlarında bâzan su birikerek bir göl meydana gelir ve bu tür göllere krater gölü denir. Dünyânın en büyük krater gölü ABD'nin Oregon eyâletindeki krater gölüdür. Ek olarak büyük meteorların yeryüzüne düşmesi büyük çukurlar meydana getirir. Bunlara da meteor krateri denir. Büyük sahra ve ABD'nin cenup doğusunda bu tip kraterlere rastlanır.
Kraterlerin bir değişik şekli de patlak çukurlar olup bunlara patlama krateri denir. Dâire ya da oval şekilleri olan bu tür kraterler başlangıç hâlindeki ya da etkinliklerinin son bulmuş olduğu bölgelerde ortaya çıkar. Çukurların yamaçları oldukça dik ve çapı genel anlamda 400-500 m içinde değişmiş olur. Bâzılarının içinde su birikerek patlama krateri gölleri meydana gelir.
krater
isim, yerbilim Fransızca cratère
Birleşik Sözler
krater gölü
YORUMLAR