ADRESLEME Büyük L. a. Bilş.1. Adreslemek ey lemi; bu eylemi gerçekleştirme yöntemi, bu eylemin sonucu.(Bk.ans/W.böl.) *2. Çağrışım...
ADRESLEME
Büyük L.
a. Bilş.1. Adreslemek ey lemi; bu eylemi gerçekleştirme yöntemi, bu eylemin sonucu.(Bk.ans/W.böl.)
*2. Çağrışımlı adresleme, adres olarak göz önüne alınmış ortak bir kısmı içeren tüm bilgilerin aranan bilgiler bulunduğunu belirten adresleme biçimi. || Dizinlenmiş adresleme, komut adres bölümünde belirtilen kayma, taban kütüğü ve dizin kütüğü toplanarak gerçek adresin elde edilmiş olduğu adresleme biçimi. || Dolaylı adresleme, bir komutun adres bölümünde, işlenenin adresini değil, onun adresi olarak göz önüne alınacak bir hafıza sözcüğü nü bulunduran adresleme biçimi. || Mut lak ya da direkt adresleme, bir komutta adres için ayrılan kısmı, aranan bilginin bellekteki gerçek adresi olarak ve dönüştürmeden alan adresleme biçimi. || Tabanla ve kaymayla adresleme, komutta adrese ayrılan bölümün "kayma†isminde olan içeriğini, "taban kütüğü" denilen bir kütüğün içeriğine ilave ederek meydana gelen adresleme biçimi; bu işlemle, bellekte aranan bilginin gerçek adresi elde edilir.
*Ansikl. Bilş. Adresleme, “adres" isminde olan bir bilginin hesaplanmasıdır; bu bilgi bir bellekte sözkonusu adreste bulunmuş olduğu kabul edilen sözcüklere erişmeyi sağlar. Adı geçen adresi hesaplama teknikleri, çeşitli adresleme yöntemlerini oluşturur. Bu yöntemler, merkezi birimce hesaplanan bir komutta adrese ayrılmış bölümdeki bilgiden yola çıkılarak, komutça araştırılan bilginin yer almış olduğu bellekte (çoğu zaman bu komutun bir işleneni) son gerçek adrese erişme oynağı verir. Bu amaçla yapılacak dönüAer, gerçekleştirilecek işlemleri (işleı*İDjdu) gösteren komutun bölümlerince belirtilir. Dolaysız ya da mutlak adresleme, kullanılan bilgilerin gerçek yerinin bilinmesini gerektiren hususi programlara ayrılmıştır. Basit uygulama programlarıysa, bir kütükle (tabanla adresleme) ya da iki kütükle (tabanla ve dizinle adresleme) adreslemeden yararlanır. Böylece bu programlar, bellekte kullanıcı tarafınca bilinmeyen bölgelere yerleştirilir; fakat bu bölgeler hesap biriminin işletim sistemince taban kütüğünün kıymeti yardımıyla belirlenir. Bir işlemcinin adresleme sığası, uygulanabilir komutların bu işlemci üstünde kullanabileceği en büyük adres sayısıdır.
Büyük L.
a. Bilş.1. Adreslemek ey lemi; bu eylemi gerçekleştirme yöntemi, bu eylemin sonucu.(Bk.ans/W.böl.)
*2. Çağrışımlı adresleme, adres olarak göz önüne alınmış ortak bir kısmı içeren tüm bilgilerin aranan bilgiler bulunduğunu belirten adresleme biçimi. || Dizinlenmiş adresleme, komut adres bölümünde belirtilen kayma, taban kütüğü ve dizin kütüğü toplanarak gerçek adresin elde edilmiş olduğu adresleme biçimi. || Dolaylı adresleme, bir komutun adres bölümünde, işlenenin adresini değil, onun adresi olarak göz önüne alınacak bir hafıza sözcüğü nü bulunduran adresleme biçimi. || Mut lak ya da direkt adresleme, bir komutta adres için ayrılan kısmı, aranan bilginin bellekteki gerçek adresi olarak ve dönüştürmeden alan adresleme biçimi. || Tabanla ve kaymayla adresleme, komutta adrese ayrılan bölümün "kayma†isminde olan içeriğini, "taban kütüğü" denilen bir kütüğün içeriğine ilave ederek meydana gelen adresleme biçimi; bu işlemle, bellekte aranan bilginin gerçek adresi elde edilir.
*Ansikl. Bilş. Adresleme, “adres" isminde olan bir bilginin hesaplanmasıdır; bu bilgi bir bellekte sözkonusu adreste bulunmuş olduğu kabul edilen sözcüklere erişmeyi sağlar. Adı geçen adresi hesaplama teknikleri, çeşitli adresleme yöntemlerini oluşturur. Bu yöntemler, merkezi birimce hesaplanan bir komutta adrese ayrılmış bölümdeki bilgiden yola çıkılarak, komutça araştırılan bilginin yer almış olduğu bellekte (çoğu zaman bu komutun bir işleneni) son gerçek adrese erişme oynağı verir. Bu amaçla yapılacak dönüAer, gerçekleştirilecek işlemleri (işleı*İDjdu) gösteren komutun bölümlerince belirtilir. Dolaysız ya da mutlak adresleme, kullanılan bilgilerin gerçek yerinin bilinmesini gerektiren hususi programlara ayrılmıştır. Basit uygulama programlarıysa, bir kütükle (tabanla adresleme) ya da iki kütükle (tabanla ve dizinle adresleme) adreslemeden yararlanır. Böylece bu programlar, bellekte kullanıcı tarafınca bilinmeyen bölgelere yerleştirilir; fakat bu bölgeler hesap biriminin işletim sistemince taban kütüğünün kıymeti yardımıyla belirlenir. Bir işlemcinin adresleme sığası, uygulanabilir komutların bu işlemci üstünde kullanabileceği en büyük adres sayısıdır.
YORUMLAR