ÂKİL, ÂKİLE ,sıt. (ar. eki, yeme'den âkil, dişi, âkile). Esk. 1. Yiyen, yiyici kimseler için kullanılır. 2. Âkil Cıl-beşer, ...
ÂKİL, ÂKİLE ,sıt. (ar. eki, yeme'den âkil, dişi, âkile). Esk. 1. Yiyen, yiyici kimseler için kullanılır.
2. Âkil Cıl-beşer, insan eti yiyen, yamyam.
2. Âkil Cıl-beşer, insan eti yiyen, yamyam.
Kaynak: Büyük Larousse
Pelin Akil
Akil Öztuna
Âkile Hanım
YORUMLAR