AKüR sıf. (ar. 'akur) Esk. 1. Yaralayan, azgın, kuduz hayvan için kullanılır: "Daima aç bir ıhtiyac-ı akûr" (Tevfik Fi...
AKüR sıf. (ar. 'akur) Esk. 1. Yaralayan, azgın, kuduz hayvan için kullanılır: "Daima aç bir ıhtiyac-ı akûr" (Tevfik Fikret, XIX. yy.).
Büyük L.
akur
sıfat, eskimiş Arapça ¤a®°r
1 . Azgın, şiddetli:
"Ben, akur bir kuvvetin üstünde uçuyor gibi pek çabuk yakınlaşan uzaklara bakıyor, bu azgın ata bindikçe daima duyduğum şeyleri tekrar hissediyordum."- Ö. Seyfettin.
2 . Kudurmuş, kuduz, kuduruk
YORUMLAR