Çok iyi öğrenilmiş, düşünülmeden, otomatikman meydana getirilen hareketlere alışkanlık denir. Alışkanlıklar kişiliğin mühim bir yanını oluş...
Çok iyi öğrenilmiş, düşünülmeden, otomatikman meydana getirilen hareketlere alışkanlık denir.
Alışkanlıklar kişiliğin mühim bir yanını oluşturur. Belleme ve alışkanlık kazanma, aslına bakarsak öğrenmenin şekilleri olduğundan genel öğrenme ilkelerinin bu oluşumlarda da etkili olduğu görülür. Meydana getirilen incelemelere gore, bir davranışın alışkanlık haline gelebilmesi için hem doyurucu hem de çok yeniden edilmiş olması gerekir.
İlk bakışta alışkanlık ile hafıza içinde kolayca bir ilişki kurulamaz. Çünkü günlük dilde belleme, daha çok fikirsel tasarımlara dayanan bir öğrenme anlamına gelir. Alışkanlıklar bellemenin bir sonucudur. Bilgi ve becerileri değerlendirmeden otomatikman tekrarlayabilmek için bu tarz şeyleri, çok iyi öğrenmek kısaca alışkanlık haline getirmek gerekir.
Hem bilgiler hem de beceriler alışkanlık haline gelebilir. Bu şekilde günlük dilde bir tek kravat bağlamak, otomobil sürmek şeklinde davranışlar için kullanılan alışkanlık sözcüğü psikolojide belirgin biçimlerde fikretmek, zihinden hesap şeklinde düşünsel beceriler için de kullanılır.
Alışkanlık tüm içsel yaşantılar için söz mevzusu olabilir, mesela, böcekten korkma şeklinde alışkanlık haline gelmiş duygusal tepkiler de vardır. Idrak etme ve dikkat etme faaliyetinde da alışkanlık haline gelmiş tavırlar vardır. Aslen tavır, “alışkanlık haline gelmiş duyuş ve görüş tarzları” olarak tanımlanabilir.
Mesela, tüm başka din ve ırktan insanları aşağı görmek şeklinde. Bu şekilde bedensel, fikirsel, duygusal ya da toplumsal olsun, tüm davranışlar, iyice öğrenilip alışkanlık haline girebilirler.
YORUMLAR