Avustralya Nehir ve Gölleri Hakkında Bilgi

Avustralya’da yer alan nehir ve göller ile ilgili olarak coğrafi bilgilerin yer aldığı sayfamız. Avustralya Nehir ve Gölleri Hakkında Bilgi ...

Avustralya’da yer alan nehir ve göller ile ilgili olarak coğrafi bilgilerin yer aldığı sayfamız. Avustralya Nehir ve Gölleri Hakkında Bilgi

Avustralya’da iki çeşit nehir vardır. Bunlardan birincisi bütün yıl, öbürü de ancak yağmurlardan sonra akar. En büyük nehir, Darling adlı kolu ile birlikte, Murray nehridir. St. Vincent körfezine dökülür. Uzunluğu 2.574 km. dir. Darling’le birlikte uzunluğu 3.500 kilometreyi geçer. Bu nehir yüzölçümü Türkiye kadar olan bir bölgeyi sular.

Orta Avustralya nehirleri denize ulaşmazlar. Bunlar yakıcı bir güneş altında kilometrelerce aktıktan sonra kaybolup gider. Avustralya’nın ikinci gelen en büyük nehri Eyre Gölü’ne akan Diamantina’dır. Bundan başka batı, kuzey ve kuzey-doğu kıyılarından denize akan bazı küçük nehirler vardır.

Avustralya göl bakımından da zengin değildir. Göllerin çoğu sığ ve küçüktür. Diamantina nehriyle beslenen Eyre Avustralya’ daki göllerin en büyüğüdür. Ondan sonra aynı gölün güneyindeki Torrens Gölü gelir. Batı Avustralya’nın daha çok güney kesimlerinde de birçok küçük göl bulunur. Bunların en önemlisi Barlee, Cowann, Wells gölleridir. Ancak, bu göllerin çoğu kurak mevsimlerde tamamen kurur. Bazıları bataklık halini alır.

Dünyanın en ilgi çekici göllerinden biri başkent Canberra yakınlarındaki George gölüdür. Bu göl devamlı olarak kaybolur, yeniden meydana çıkar. Seyyahlar 1812’de ilk defa gördükleri zaman göl o kadar büyüktü ki, denize vardıklarını sandılar. 1861 yılında ise gölün bütün suları çekilmiş bulunuyordu. Avustralya’ya yerleşenler bu bereketli topraklarda hemen yerleşmeye koyuldular ve birkaç yıl rahat yaşadılar. Fakat bu birkaç yılın sonunda buraya yeniden su dolmaya başladı. Herkes evini, yurdunu bırakıp çekilmek zorunda kaldı. Çok geçmeden suyun üstünde sadece evlerin bacaları görünür olmuştu.

Bundan sonra göl iyi bir dinlenme ve avlanma yeri haline geldi. 1902’de sular gene çekildi, göl yatağında yeniden sebze yetiştirilmeye başlandı. 1925’te göl yeniden su ile dolmuştu. Bu defa balıklar ölmüştü ama, göl iyi bir gezinti yeri oluyordu. 1940’da yeniden kurudu. Gölün bu durumu bilginlerce kesin olarak izah edilememekte, ancak bu olayın bir yeraltı nehriyle ilgili olduğu sanılmaktadır.