Bozüyük - Bilecik Bilgiler: -İlçe Nüfusu: 66.255(2010) -Yüzölçümü: 847 km² -Yükselti: 740 metre -Koordinatlar: 39°54'28″...
Bozüyük - Bilecik
Bilgiler:
-İlçe Nüfusu: 66.255(2010)
-Yüzölçümü: 847 km²
-Yükselti: 740 metre
-Koordinatlar: 39°54'28″K, 30°2'12″D
Genel Bilgiler:
-ülke: Türkiye
-Coğrafi Bölge: Marmara
-İl: Bilecik
-Posta Kodu: 11300
-Alan Kodu: 0228
-Plaka: 11
-Kaymakam: Dr. Oktay KAYA
-Belediye Başkanı: Ahmet BERBEROĞLU
Bozüyük, Bilecik ilinin bir ilçesidir. İlçe (ekonomik, nüfus) olarak Türkiye'deki başka bir takım illerden büyük olan ender ilçelerden biridir. Bilecik ilinin ekonomik, toplumsal, siyasal kalbi konumundadır.
Tarihçe:
Asya ile Avrupa içinde tabii bir köprü görevi gören Anadolu'nun derhal her köşesi bu önemle jeopolitik konumu sebebiyle, ilk çağlardan bu yana hareketli ve varlıklı bir tarihe haizdir. İlkçağlardan bu yana bu bölümde sırasıyla Hititler'in, M.Ö. 1200 yıllarından sonrasında balkanlardan gelen Frigyalılar'ın mıntıkaya egemen olduğu şimdiki İçköy, Yaylacık ve Manişar olarak adlandırılan kesimlerde zamanı Mina şehrinin kurulmuş bulunduğunu antik kalıntılardan anlaşılmaktadır. Bölgedeki ortalama 600 senelik Frig egemenliğine doğudan kafkaslardan gelen Kimmerler son vermişlerdir. Kimmerlerin ortalama 1 asırlık egemenliğine de garptan gelen Lidyalılar son vermiştir.
Bundan sonraki asırlarda sırasıyla mıntıkaya doğudan gelen Persler ile garptan gelen Büyük İskender komutasındaki Makedonyalılar egemen olmuştur. İskender imparatorluğu parçalanınca bölümde uzun seneler bu imparatorluğun parçası olan Bitinyalılar yaşamıştır. Sonraları Roma İmparatorluğu egemenliğine giren bölge M.S. 395 yılından sonrasında Şark Roma şu demek oluyor ki Bizans egemenliğine iştirak etmiştir. Bu yıllarda Bozüyük'ün adının "LAMUNİA" bulunduğunu bilinmektedir.
600 - 720 yılları içinde bölge, İstanbul'u alabilmek için gelen Arap Emevi kuvvetlerinin geçit yeri olmuştur.
1071 senesinde doğudan gelen Selçuklu Türkleri'nin Malazgirt Savaşı sonucu, Bizans İmparatorluğuna yenilgiye uğramasıyla Bozüyük ve çevresi Selçuklu Türkleri'nin egemenliğine geçmiştir.
Bundan sonrasında da bölge sık sık el değiştirmiştir. Daha ilerki yıllarda (M.S. 11.asır ve bir süre sonra) haçlı seferlerinde bilhassa 1.Haçlı seferinde bölge bazen Hristiyanla Müslümanlar içinde el değiştirmiştir. Bu konudaki en yakın zamanı vaka Eskişehir civarlarındaki 1097 senesinde meydana getirilen Haçlı komutanı Godefdoit ile Selçuklu Hükümdarı Kılıçarslan arasındaki Dorylaion savaşıdır.
Selçukluların Anadolu'ya egemen olması ile beraber Bozüyük Sultanönü uç beyliğinin bir Kariye'si (köy) idi. Selçuklu hükümdarı II. Gıyasettin Mesut'un 1289 taihinde Osman beye gönderilmiş olduğu 2. menşurunda Eskişehir'den Yenişehir'e kadar olan bölgeyi bir sancak kabul edip Osman beye vermesiyle Bozüyük'te o tarihten itibaren Osmanlı egemenliğine girmiştir.
1525'ten ilkin şimdiki Bozüyük'ün yerinde Çayköy, Arıklar, İçköy ve Atkaydı köyleri bulunmaktaydı.
Osmanlı devletinde gerek sınırlarda savaşan orduların, gerekse cepheye giden orduların yol süresince beslenmesini de halka yüklemiştir. Bu sebeple ordunun hareketinde ilkin izleyeceği askeri yol, kısa bir süre için dinleneceği noktalar belirlenmekte ve bu yerlerde ordunun yiyecek ve yem olarak kullanacağı zaire miktarı saptanarak kadınlardan bu tarz şeyleri sağlaması istenmekteydi. Kanuni Sultan Süleyman'ın Bağdat seferine çıkacak Kasım Paşa komutasındaki ordusunun Bozüyük'te konaklayacağı haberi erişince, ordunun gereksinim duyan erzak karşılanır. Kasım Paşa bu yardımlardan çok memnun kalır. "Eğer savaşı kazanıp dönersem bu dört köyün ortasına bir cami yaptıracağım." der. Savaştan zaferle dönen komutan sözünü tutup cami ve külliyeyi (han, hamam, yemekhane, sıbyan mektebi benzer biçimde eklentileri) 1525 - 1528 yılları içinde yaptırır. Cami ve külliyenin yapılmasıyla beraber bu dört köy halkı birer ikişer şimdiki Kasımpaşa Mahallesinin bulunmuş olduğu yerde toplanarak bu günkü BOZüYüK'ü oluştururlar.
Bozüyük uzun seneler Sultanönü sancağının Kariyesi durumunda kalmıştır. 93 Harbi diye malum 1877 - 1878 Osmanlı - Rus savaşlarından sonrasında Balkanlardan kaçarak Anadolu'ya göç eden Türklerin büyük bir kısmının Bozüyük'te yerleşmeleri sağlanınca nüfus artmış, bir süre sonra nahiye ve belediye kurumları kurulmuştur.
Bozüyük'ün nahiye durumuna getirilmesinin garip bir öyküsü vardır. Rivayete gore Bozüyük'ün ileri gelenleri buranın nahiye olması için aralarında anlaşarak İnönü nahiye müdürünü kaçırmayı planlarlar. Daha öncesinden müdürün oturacağı resmi dairesi ve evi hazırlanmış olur. Bir gece geç saatlerde atlı otomobillerle İnönü'ye giderek nahiye müdürünü kaçırıp Bozüyük'e getirirler. Ertesi gün müdürün kaçırıldığını anlayan İnönü'lüler şartları yetkililere bildirirler. yetkililer bu duruma çok şaşırır. Çünkü bu şekilde bir vaka o zamana kadar ne duyulmuş ne de görülmüştür. Bir taraftan da Bozüyük'lülerin bu hareketi çok hoşlarına gider. İnönü'lülere yeni bir nahiye müdürü sözü vererek kaçırılan müdürün Bozüyük'te kalmasını sağlarlar. Bu vakaya kadar Söğüt kazasının İnönü bucağına bağlı köydü.
Bu şekilde bir yöntemle nahiye merkezi olan Bozüyük, ilkin Söğüt'e bağlandı. 1885 te Ertuğrul livası kurulunca Söğüt'ün bucağı olarak bu livaya bağlandı. 1924'te iller teşkilatının kurulması ile Söğüt'e bağlı nahiye olarak Bilecik iline bağlandı. 1926'da İnönü bucağını kapsayacak şekilde, Bilecik'in ilçesi olmuştur. 1963'e kadar Bozüyük'ün bucağı olan İnönü, o yıl Eskişehir'in merkez ilçesine bağlanmış, sonunda 1987'de Eskişehir'in ilçesi olmuştur. 1995 senesinde Söğüt'e bağlı Düzdağ, 1997 senesinde gene Söğüt'e bağlı Metristepe (Zirve) köyleri Bozüyük'e bağlanmıştır.
Kurtuluş cenginde garp cephesinin ilk kurum günlerinde (18 Haziran 1920) Bozüyük bir süre cephe karargahı olmuş ve halkın gösterdiğivatan sevgisi ve fedakarlıkla 1920 Haziranında başlamış olan ve Bursa'nın düşmesiyle sonuçlanan ilk düşman taarruzunun Eskişehir'e doğru ilerlemesini durdurmakta ordumuz için bir dayanak olmuştur. 1. ve 2. İnönü Savaşlarında, 9 Ocak 1921- 14 Mart 1921, 26 Mart - 1 Nisan 1921 içinde kısa süreli Yunan işgaline uğrayan Bozüyük, 12 Temmuz 1921'de 3. kez Yunan işgaline uğramış, 4 Eylül 1922'de harap bir halde işgalden kurtulmuştur.
Bozüyük 'ün Yeryüzü Şekilleri
Dağları:
Yükseklikler çoğu zaman ilçenin bat ve güneybatısında yer alır. Garp da Yirce dağında üçtepeler in yüksekliği 1790 metredir. Güneybatıda Kala dağının yüksekliği ise 1906 metredir. Doğuda Metristepe 1307 metre, avrupada Çamyayla tepesi 1322 metre, Güneyde Kandilbayırtepesi 1320 metre ve kuzeyde 900 metre ile Kızıltepe ilçenin yükseltilerini oluştururlar.
Ovaları:
Kızıltepe ve Boztepenin cenup eteklerindeki neojen çanağının yanından uzanarak ortalama 60 km²'lik bir alanı kaplayan Bozüyük ovası, kuzeybatıda daralarak Karasu vadisine uzanır. Ova, güneyde genişleyerek, bir taraftan İnönü - Kandilli düzlüğüne, başka taraftan Karaağaç ve Akpınar köylerinin kuzeyindeki sırtlara kadar devam eder. Ova 3. vakit neojen kayalarla örtülüdür.
Yaylaları:
İlçenin güneybatısında yer edinen Kömürsu ve Batan yaylaları ilçenin belirgin başlı yaylalarıdır.
Bozüyük 'ün akarsu ve gölleri:
Dikilitaş Deresi: Akpınar köyünün kuzeyindeki Hüsümler ovasındaki Sazpınar larından çıkan dere şark - garp yönünde akışını sürdürerek Bozüyük içinden geçer, Bursa yol kavşağında Karasu ile birleşir.
Karasu: İlçenin Bozalan Köyü tanıdığından doğan Karasu, Bozüyük'ten Dikilitaş deresini alıp, Ankara İstanbul demiryolunu izleyerek Pazaryeri'nden Sorgun deresini Garptan Selöz , Hamsu, Bekdemir derelerini, doğudan Kızıldamlar çayını alır, Osmaneli civarlarındaki Paşalar boğazından 500 metre sonrasında Sakarya nehri ile birleşir.
Sarısu: İlçenin güneybatısındaki Yeşildağ'dan doğan sarısu, kuzeye doğru akışını sürdürür. üstünde Darıdere Barajı kurulmuştur. Kandilli köyü yakınlarından ilçe topraklarını terk ederek Eskişehir topraklarında Sakarya nehrinin bir kolu olan Porsuk çayı ile birleşir.
Darıdere Barajı - Suni Göl: Sarısu üzerindedir. Taşkınları önlemek ve sulama yapmak amacıyla inşa edilip 1976 senesinde işletmeye açılmıştır. Baraj, toprak dolgu tipindedir. Barajın temelden yüksekliği 33.40 metre, depolama hacmi ise 35 milyon m³ olup, göl alanı 245 hektardır.
Bozüyük 'ün İklimi ve Nebat Örtüsü:
Bozüyük, Ege Bölgesi sınırlarında kalan Kütahya sınırındaki minik bir bölge hariç Marmara Bölgesi sınırları içinde kalır. Fakat İç Anadolu Bölgesi'nde görülen karasal iklimin tesiri altındadır. Kışları oldukça soğuk ve yağışlı,yazları sıcak ve kuraktır. Yağışlar çoğu zaman kış aylarında ve kar şeklinde olmaktadır. Don ve kırağı vakasının fazla olduğu aylar, Ocak ve Şubat'tır. Don ayları Kasım ayı ortalarında başlar Nisan ortalarına kadar devam eder.
Dağlık alanlar çoğu zaman koruluk durumundaki ormanlarla kaplıdır. Bu ormanlarda 1000 metreyi aşan bölümlerdeki egemen ağaç türleri karaçam, kayındır. Platolar üstünde yer yer topluluklar oluşturan karaçamlara rağmen daha alçak kesimlerde kızılçam ve meşe türlerine rastlanmaktadır. Yirce dağının 1500 metreyi aşan kesimlerinde köknar türleri ile beraber ardıç ağaçlarıda yer almıştır. Alçak ve düz alanlarda otsu bitkiler ile çalılıklar görülür.
Bozüyük 'ün Yeri ve Sınırları:
Yurdumuzun kuzeybatısında Bilecik ilinin ilçesidir. Kuzeyinde merkez ilçe, kuzeybatıda Pazaryeri ilçesi, Kuzeydoğuda Söğüt ilçesi, doğuda Eskişehir'in İnönü ilçesi, güneyde Kütahya'nın merkez ve Tavşanlı ilçeleri, güneybatıda Domaniç ilçesi ve avrupada İnegöl ilçesi ile komşudur.
İlçenin yüzölçümü 928 Km2 olup, denizden yüksekliği 740 metredir.
Bozüyük Belediyesinin Amblemi:
Bilgiler:
-İlçe Nüfusu: 66.255(2010)
-Yüzölçümü: 847 km²
-Yükselti: 740 metre
-Koordinatlar: 39°54'28″K, 30°2'12″D
Genel Bilgiler:
-ülke: Türkiye
-Coğrafi Bölge: Marmara
-İl: Bilecik
-Posta Kodu: 11300
-Alan Kodu: 0228
-Plaka: 11
-Kaymakam: Dr. Oktay KAYA
-Belediye Başkanı: Ahmet BERBEROĞLU
Bozüyük, Bilecik ilinin bir ilçesidir. İlçe (ekonomik, nüfus) olarak Türkiye'deki başka bir takım illerden büyük olan ender ilçelerden biridir. Bilecik ilinin ekonomik, toplumsal, siyasal kalbi konumundadır.
Tarihçe:
Asya ile Avrupa içinde tabii bir köprü görevi gören Anadolu'nun derhal her köşesi bu önemle jeopolitik konumu sebebiyle, ilk çağlardan bu yana hareketli ve varlıklı bir tarihe haizdir. İlkçağlardan bu yana bu bölümde sırasıyla Hititler'in, M.Ö. 1200 yıllarından sonrasında balkanlardan gelen Frigyalılar'ın mıntıkaya egemen olduğu şimdiki İçköy, Yaylacık ve Manişar olarak adlandırılan kesimlerde zamanı Mina şehrinin kurulmuş bulunduğunu antik kalıntılardan anlaşılmaktadır. Bölgedeki ortalama 600 senelik Frig egemenliğine doğudan kafkaslardan gelen Kimmerler son vermişlerdir. Kimmerlerin ortalama 1 asırlık egemenliğine de garptan gelen Lidyalılar son vermiştir.
Bundan sonraki asırlarda sırasıyla mıntıkaya doğudan gelen Persler ile garptan gelen Büyük İskender komutasındaki Makedonyalılar egemen olmuştur. İskender imparatorluğu parçalanınca bölümde uzun seneler bu imparatorluğun parçası olan Bitinyalılar yaşamıştır. Sonraları Roma İmparatorluğu egemenliğine giren bölge M.S. 395 yılından sonrasında Şark Roma şu demek oluyor ki Bizans egemenliğine iştirak etmiştir. Bu yıllarda Bozüyük'ün adının "LAMUNİA" bulunduğunu bilinmektedir.
600 - 720 yılları içinde bölge, İstanbul'u alabilmek için gelen Arap Emevi kuvvetlerinin geçit yeri olmuştur.
1071 senesinde doğudan gelen Selçuklu Türkleri'nin Malazgirt Savaşı sonucu, Bizans İmparatorluğuna yenilgiye uğramasıyla Bozüyük ve çevresi Selçuklu Türkleri'nin egemenliğine geçmiştir.
Bundan sonrasında da bölge sık sık el değiştirmiştir. Daha ilerki yıllarda (M.S. 11.asır ve bir süre sonra) haçlı seferlerinde bilhassa 1.Haçlı seferinde bölge bazen Hristiyanla Müslümanlar içinde el değiştirmiştir. Bu konudaki en yakın zamanı vaka Eskişehir civarlarındaki 1097 senesinde meydana getirilen Haçlı komutanı Godefdoit ile Selçuklu Hükümdarı Kılıçarslan arasındaki Dorylaion savaşıdır.
Selçukluların Anadolu'ya egemen olması ile beraber Bozüyük Sultanönü uç beyliğinin bir Kariye'si (köy) idi. Selçuklu hükümdarı II. Gıyasettin Mesut'un 1289 taihinde Osman beye gönderilmiş olduğu 2. menşurunda Eskişehir'den Yenişehir'e kadar olan bölgeyi bir sancak kabul edip Osman beye vermesiyle Bozüyük'te o tarihten itibaren Osmanlı egemenliğine girmiştir.
1525'ten ilkin şimdiki Bozüyük'ün yerinde Çayköy, Arıklar, İçköy ve Atkaydı köyleri bulunmaktaydı.
Osmanlı devletinde gerek sınırlarda savaşan orduların, gerekse cepheye giden orduların yol süresince beslenmesini de halka yüklemiştir. Bu sebeple ordunun hareketinde ilkin izleyeceği askeri yol, kısa bir süre için dinleneceği noktalar belirlenmekte ve bu yerlerde ordunun yiyecek ve yem olarak kullanacağı zaire miktarı saptanarak kadınlardan bu tarz şeyleri sağlaması istenmekteydi. Kanuni Sultan Süleyman'ın Bağdat seferine çıkacak Kasım Paşa komutasındaki ordusunun Bozüyük'te konaklayacağı haberi erişince, ordunun gereksinim duyan erzak karşılanır. Kasım Paşa bu yardımlardan çok memnun kalır. "Eğer savaşı kazanıp dönersem bu dört köyün ortasına bir cami yaptıracağım." der. Savaştan zaferle dönen komutan sözünü tutup cami ve külliyeyi (han, hamam, yemekhane, sıbyan mektebi benzer biçimde eklentileri) 1525 - 1528 yılları içinde yaptırır. Cami ve külliyenin yapılmasıyla beraber bu dört köy halkı birer ikişer şimdiki Kasımpaşa Mahallesinin bulunmuş olduğu yerde toplanarak bu günkü BOZüYüK'ü oluştururlar.
Bozüyük uzun seneler Sultanönü sancağının Kariyesi durumunda kalmıştır. 93 Harbi diye malum 1877 - 1878 Osmanlı - Rus savaşlarından sonrasında Balkanlardan kaçarak Anadolu'ya göç eden Türklerin büyük bir kısmının Bozüyük'te yerleşmeleri sağlanınca nüfus artmış, bir süre sonra nahiye ve belediye kurumları kurulmuştur.
Bozüyük'ün nahiye durumuna getirilmesinin garip bir öyküsü vardır. Rivayete gore Bozüyük'ün ileri gelenleri buranın nahiye olması için aralarında anlaşarak İnönü nahiye müdürünü kaçırmayı planlarlar. Daha öncesinden müdürün oturacağı resmi dairesi ve evi hazırlanmış olur. Bir gece geç saatlerde atlı otomobillerle İnönü'ye giderek nahiye müdürünü kaçırıp Bozüyük'e getirirler. Ertesi gün müdürün kaçırıldığını anlayan İnönü'lüler şartları yetkililere bildirirler. yetkililer bu duruma çok şaşırır. Çünkü bu şekilde bir vaka o zamana kadar ne duyulmuş ne de görülmüştür. Bir taraftan da Bozüyük'lülerin bu hareketi çok hoşlarına gider. İnönü'lülere yeni bir nahiye müdürü sözü vererek kaçırılan müdürün Bozüyük'te kalmasını sağlarlar. Bu vakaya kadar Söğüt kazasının İnönü bucağına bağlı köydü.
Bu şekilde bir yöntemle nahiye merkezi olan Bozüyük, ilkin Söğüt'e bağlandı. 1885 te Ertuğrul livası kurulunca Söğüt'ün bucağı olarak bu livaya bağlandı. 1924'te iller teşkilatının kurulması ile Söğüt'e bağlı nahiye olarak Bilecik iline bağlandı. 1926'da İnönü bucağını kapsayacak şekilde, Bilecik'in ilçesi olmuştur. 1963'e kadar Bozüyük'ün bucağı olan İnönü, o yıl Eskişehir'in merkez ilçesine bağlanmış, sonunda 1987'de Eskişehir'in ilçesi olmuştur. 1995 senesinde Söğüt'e bağlı Düzdağ, 1997 senesinde gene Söğüt'e bağlı Metristepe (Zirve) köyleri Bozüyük'e bağlanmıştır.
Kurtuluş cenginde garp cephesinin ilk kurum günlerinde (18 Haziran 1920) Bozüyük bir süre cephe karargahı olmuş ve halkın gösterdiğivatan sevgisi ve fedakarlıkla 1920 Haziranında başlamış olan ve Bursa'nın düşmesiyle sonuçlanan ilk düşman taarruzunun Eskişehir'e doğru ilerlemesini durdurmakta ordumuz için bir dayanak olmuştur. 1. ve 2. İnönü Savaşlarında, 9 Ocak 1921- 14 Mart 1921, 26 Mart - 1 Nisan 1921 içinde kısa süreli Yunan işgaline uğrayan Bozüyük, 12 Temmuz 1921'de 3. kez Yunan işgaline uğramış, 4 Eylül 1922'de harap bir halde işgalden kurtulmuştur.
Bozüyük 'ün Yeryüzü Şekilleri
Dağları:
Yükseklikler çoğu zaman ilçenin bat ve güneybatısında yer alır. Garp da Yirce dağında üçtepeler in yüksekliği 1790 metredir. Güneybatıda Kala dağının yüksekliği ise 1906 metredir. Doğuda Metristepe 1307 metre, avrupada Çamyayla tepesi 1322 metre, Güneyde Kandilbayırtepesi 1320 metre ve kuzeyde 900 metre ile Kızıltepe ilçenin yükseltilerini oluştururlar.
Ovaları:
Kızıltepe ve Boztepenin cenup eteklerindeki neojen çanağının yanından uzanarak ortalama 60 km²'lik bir alanı kaplayan Bozüyük ovası, kuzeybatıda daralarak Karasu vadisine uzanır. Ova, güneyde genişleyerek, bir taraftan İnönü - Kandilli düzlüğüne, başka taraftan Karaağaç ve Akpınar köylerinin kuzeyindeki sırtlara kadar devam eder. Ova 3. vakit neojen kayalarla örtülüdür.
Yaylaları:
İlçenin güneybatısında yer edinen Kömürsu ve Batan yaylaları ilçenin belirgin başlı yaylalarıdır.
Bozüyük 'ün akarsu ve gölleri:
Dikilitaş Deresi: Akpınar köyünün kuzeyindeki Hüsümler ovasındaki Sazpınar larından çıkan dere şark - garp yönünde akışını sürdürerek Bozüyük içinden geçer, Bursa yol kavşağında Karasu ile birleşir.
Karasu: İlçenin Bozalan Köyü tanıdığından doğan Karasu, Bozüyük'ten Dikilitaş deresini alıp, Ankara İstanbul demiryolunu izleyerek Pazaryeri'nden Sorgun deresini Garptan Selöz , Hamsu, Bekdemir derelerini, doğudan Kızıldamlar çayını alır, Osmaneli civarlarındaki Paşalar boğazından 500 metre sonrasında Sakarya nehri ile birleşir.
Sarısu: İlçenin güneybatısındaki Yeşildağ'dan doğan sarısu, kuzeye doğru akışını sürdürür. üstünde Darıdere Barajı kurulmuştur. Kandilli köyü yakınlarından ilçe topraklarını terk ederek Eskişehir topraklarında Sakarya nehrinin bir kolu olan Porsuk çayı ile birleşir.
Darıdere Barajı - Suni Göl: Sarısu üzerindedir. Taşkınları önlemek ve sulama yapmak amacıyla inşa edilip 1976 senesinde işletmeye açılmıştır. Baraj, toprak dolgu tipindedir. Barajın temelden yüksekliği 33.40 metre, depolama hacmi ise 35 milyon m³ olup, göl alanı 245 hektardır.
Bozüyük 'ün İklimi ve Nebat Örtüsü:
Bozüyük, Ege Bölgesi sınırlarında kalan Kütahya sınırındaki minik bir bölge hariç Marmara Bölgesi sınırları içinde kalır. Fakat İç Anadolu Bölgesi'nde görülen karasal iklimin tesiri altındadır. Kışları oldukça soğuk ve yağışlı,yazları sıcak ve kuraktır. Yağışlar çoğu zaman kış aylarında ve kar şeklinde olmaktadır. Don ve kırağı vakasının fazla olduğu aylar, Ocak ve Şubat'tır. Don ayları Kasım ayı ortalarında başlar Nisan ortalarına kadar devam eder.
Dağlık alanlar çoğu zaman koruluk durumundaki ormanlarla kaplıdır. Bu ormanlarda 1000 metreyi aşan bölümlerdeki egemen ağaç türleri karaçam, kayındır. Platolar üstünde yer yer topluluklar oluşturan karaçamlara rağmen daha alçak kesimlerde kızılçam ve meşe türlerine rastlanmaktadır. Yirce dağının 1500 metreyi aşan kesimlerinde köknar türleri ile beraber ardıç ağaçlarıda yer almıştır. Alçak ve düz alanlarda otsu bitkiler ile çalılıklar görülür.
Bozüyük 'ün Yeri ve Sınırları:
Yurdumuzun kuzeybatısında Bilecik ilinin ilçesidir. Kuzeyinde merkez ilçe, kuzeybatıda Pazaryeri ilçesi, Kuzeydoğuda Söğüt ilçesi, doğuda Eskişehir'in İnönü ilçesi, güneyde Kütahya'nın merkez ve Tavşanlı ilçeleri, güneybatıda Domaniç ilçesi ve avrupada İnegöl ilçesi ile komşudur.
İlçenin yüzölçümü 928 Km2 olup, denizden yüksekliği 740 metredir.
Bozüyük Belediyesinin Amblemi:
Bilecik
Gölpazarı - Bilecik
Pazaryeri - Bilecik
YORUMLAR