Çiklet Temel Britannica Alıntı TDK isim Sakız. Çiklet, çiklet aslı, şeker, glikoz ve baharat katılarak yapılır. Çiklet...
Çiklet
Temel Britannica
Çiklet, çiklet aslı, şeker, glikoz ve baharat katılarak yapılır. Çiklet aslı çikletin uzun süre kopmadan esnemesi için, daha çok çiklet aslı kullanılır.
Çiklet üreten her firmanın kendine özgü, gizli saklı tuttuğu bir çiklet formülü vardır. Bu formüllerde çiklet hammaddesi, suni sakızÂlar, balmumu ve reçine kullanılabilir. Çiklet aslı fabrikada hazırlanmış olur. Kullanılan maddeÂler buharlı kazanlarda eritilir ve mikroplardan arındırılır. Bir santrifüj makinesinden geçiriÂlerek yüksek hızda döndürülür; böylece, ham çiklette bulunan ağaç kabuğu parçaları ve kırıntılar ayrılır.
Arındırılmış ve eritilmiş çiklet aslı şeker, glikoz ve baharatla karıştırılır. Genel karışım yüzde 20 çiklet aslı, yüzde 63 şeker, yüzde 16 glikoz ve yüzde 1 kadar da koku verici baharattan oluşur. Koku ve tat için en fazlaca nane, karanfil ve tarçın kullanılır. Bu karışım hemen hemen ılıkken iki merdane arasından geçirileÂrek uzun, ince şeritler elde edilir. Karışımın merdanelere yapışmaması için her iki yanına pudraşekeri sürülür. Son aşamada, otomatik kesicilerle uygun uzunlukta kesilen çiklet parçaları bir makinede teker teker ambalajÂlanır ve sonrasında paketlenir.
Bugün kullanılan çiklet özlerinin bir çok yaÂpaydır, bir kısmı ise ağaçlardan elde edilir. Çiklet hammaddesi olarak kullanılan çikle Meksika ve Guatemala'daki yağmur ormanlaÂrında yetişen yabanıl sapodilla ağacından elde edilir. Çikle toplayıcıları bu ağacın gövdesini çarpı biçiminde yararlar. Bu yarıktan sızan süt şeklinde beyaz sıvı bir kaba toplanır, kaynatılır ve çiklet fabrikasına gönderilmek suretiyle yakÂlaşık 10 litrelik tenekelere doldurulur.
Orta ABD halkı çikleyi ağaçtan olduğu şeklinde alıp çiğnerdi. ABD'nin kuzeybatısına yerÂleşen ilk İngiliz göçmenleri Yerliler'den ladin sakızı çiğnemeyi öğrendiler. Bu 1800'lerin başlangıcında ABD'de satışa çıkarılan ilk çiklet oldu. Çikle ise, ilk kez 1860'larda kauçuk yerine kullanılmak suretiyle dışardan alındı. 1890'larda çiklet üretiminde kullanılmaya başlanmasıyla modern çiklet sanayisi hayata merhaba dedi.
Çiklet üreten her firmanın kendine özgü, gizli saklı tuttuğu bir çiklet formülü vardır. Bu formüllerde çiklet hammaddesi, suni sakızÂlar, balmumu ve reçine kullanılabilir. Çiklet aslı fabrikada hazırlanmış olur. Kullanılan maddeÂler buharlı kazanlarda eritilir ve mikroplardan arındırılır. Bir santrifüj makinesinden geçiriÂlerek yüksek hızda döndürülür; böylece, ham çiklette bulunan ağaç kabuğu parçaları ve kırıntılar ayrılır.
Arındırılmış ve eritilmiş çiklet aslı şeker, glikoz ve baharatla karıştırılır. Genel karışım yüzde 20 çiklet aslı, yüzde 63 şeker, yüzde 16 glikoz ve yüzde 1 kadar da koku verici baharattan oluşur. Koku ve tat için en fazlaca nane, karanfil ve tarçın kullanılır. Bu karışım hemen hemen ılıkken iki merdane arasından geçirileÂrek uzun, ince şeritler elde edilir. Karışımın merdanelere yapışmaması için her iki yanına pudraşekeri sürülür. Son aşamada, otomatik kesicilerle uygun uzunlukta kesilen çiklet parçaları bir makinede teker teker ambalajÂlanır ve sonrasında paketlenir.
Bugün kullanılan çiklet özlerinin bir çok yaÂpaydır, bir kısmı ise ağaçlardan elde edilir. Çiklet hammaddesi olarak kullanılan çikle Meksika ve Guatemala'daki yağmur ormanlaÂrında yetişen yabanıl sapodilla ağacından elde edilir. Çikle toplayıcıları bu ağacın gövdesini çarpı biçiminde yararlar. Bu yarıktan sızan süt şeklinde beyaz sıvı bir kaba toplanır, kaynatılır ve çiklet fabrikasına gönderilmek suretiyle yakÂlaşık 10 litrelik tenekelere doldurulur.
Orta ABD halkı çikleyi ağaçtan olduğu şeklinde alıp çiğnerdi. ABD'nin kuzeybatısına yerÂleşen ilk İngiliz göçmenleri Yerliler'den ladin sakızı çiğnemeyi öğrendiler. Bu 1800'lerin başlangıcında ABD'de satışa çıkarılan ilk çiklet oldu. Çikle ise, ilk kez 1860'larda kauçuk yerine kullanılmak suretiyle dışardan alındı. 1890'larda çiklet üretiminde kullanılmaya başlanmasıyla modern çiklet sanayisi hayata merhaba dedi.
Temel Britannica
Çiklet, çiklet aslı, şeker, glikoz ve baharat katılarak yapılır. Çiklet aslı çikletin uzun süre kopmadan esnemesi için, daha çok çiklet aslı kullanılır.
Çiklet üreten her firmanın kendine özgü, gizli saklı tuttuğu bir çiklet formülü vardır. Bu formüllerde çiklet hammaddesi, suni sakızÂlar, balmumu ve reçine kullanılabilir. Çiklet aslı fabrikada hazırlanmış olur. Kullanılan maddeÂler buharlı kazanlarda eritilir ve mikroplardan arındırılır. Bir santrifüj makinesinden geçiriÂlerek yüksek hızda döndürülür; böylece, ham çiklette bulunan ağaç kabuğu parçaları ve kırıntılar ayrılır.
Arındırılmış ve eritilmiş çiklet aslı şeker, glikoz ve baharatla karıştırılır. Genel karışım yüzde 20 çiklet aslı, yüzde 63 şeker, yüzde 16 glikoz ve yüzde 1 kadar da koku verici baharattan oluşur. Koku ve tat için en fazlaca nane, karanfil ve tarçın kullanılır. Bu karışım hemen hemen ılıkken iki merdane arasından geçirileÂrek uzun, ince şeritler elde edilir. Karışımın merdanelere yapışmaması için her iki yanına pudraşekeri sürülür. Son aşamada, otomatik kesicilerle uygun uzunlukta kesilen çiklet parçaları bir makinede teker teker ambalajÂlanır ve sonrasında paketlenir.
Bugün kullanılan çiklet özlerinin bir çok yaÂpaydır, bir kısmı ise ağaçlardan elde edilir. Çiklet hammaddesi olarak kullanılan çikle Meksika ve Guatemala'daki yağmur ormanlaÂrında yetişen yabanıl sapodilla ağacından elde edilir. Çikle toplayıcıları bu ağacın gövdesini çarpı biçiminde yararlar. Bu yarıktan sızan süt şeklinde beyaz sıvı bir kaba toplanır, kaynatılır ve çiklet fabrikasına gönderilmek suretiyle yakÂlaşık 10 litrelik tenekelere doldurulur.
Orta ABD halkı çikleyi ağaçtan olduğu şeklinde alıp çiğnerdi. ABD'nin kuzeybatısına yerÂleşen ilk İngiliz göçmenleri Yerliler'den ladin sakızı çiğnemeyi öğrendiler. Bu 1800'lerin başlangıcında ABD'de satışa çıkarılan ilk çiklet oldu. Çikle ise, ilk kez 1860'larda kauçuk yerine kullanılmak suretiyle dışardan alındı. 1890'larda çiklet üretiminde kullanılmaya başlanmasıyla modern çiklet sanayisi hayata merhaba dedi.
Çiklet üreten her firmanın kendine özgü, gizli saklı tuttuğu bir çiklet formülü vardır. Bu formüllerde çiklet hammaddesi, suni sakızÂlar, balmumu ve reçine kullanılabilir. Çiklet aslı fabrikada hazırlanmış olur. Kullanılan maddeÂler buharlı kazanlarda eritilir ve mikroplardan arındırılır. Bir santrifüj makinesinden geçiriÂlerek yüksek hızda döndürülür; böylece, ham çiklette bulunan ağaç kabuğu parçaları ve kırıntılar ayrılır.
Arındırılmış ve eritilmiş çiklet aslı şeker, glikoz ve baharatla karıştırılır. Genel karışım yüzde 20 çiklet aslı, yüzde 63 şeker, yüzde 16 glikoz ve yüzde 1 kadar da koku verici baharattan oluşur. Koku ve tat için en fazlaca nane, karanfil ve tarçın kullanılır. Bu karışım hemen hemen ılıkken iki merdane arasından geçirileÂrek uzun, ince şeritler elde edilir. Karışımın merdanelere yapışmaması için her iki yanına pudraşekeri sürülür. Son aşamada, otomatik kesicilerle uygun uzunlukta kesilen çiklet parçaları bir makinede teker teker ambalajÂlanır ve sonrasında paketlenir.
Bugün kullanılan çiklet özlerinin bir çok yaÂpaydır, bir kısmı ise ağaçlardan elde edilir. Çiklet hammaddesi olarak kullanılan çikle Meksika ve Guatemala'daki yağmur ormanlaÂrında yetişen yabanıl sapodilla ağacından elde edilir. Çikle toplayıcıları bu ağacın gövdesini çarpı biçiminde yararlar. Bu yarıktan sızan süt şeklinde beyaz sıvı bir kaba toplanır, kaynatılır ve çiklet fabrikasına gönderilmek suretiyle yakÂlaşık 10 litrelik tenekelere doldurulur.
Orta ABD halkı çikleyi ağaçtan olduğu şeklinde alıp çiğnerdi. ABD'nin kuzeybatısına yerÂleşen ilk İngiliz göçmenleri Yerliler'den ladin sakızı çiğnemeyi öğrendiler. Bu 1800'lerin başlangıcında ABD'de satışa çıkarılan ilk çiklet oldu. Çikle ise, ilk kez 1860'larda kauçuk yerine kullanılmak suretiyle dışardan alındı. 1890'larda çiklet üretiminde kullanılmaya başlanmasıyla modern çiklet sanayisi hayata merhaba dedi.
YORUMLAR