Fesahat -ti isim, edebiyat (fesa:hat) Arapça fe¹¥§at 1 . Kurallı, etkileyici, heyecan verici, inandırıcı, sanatlı söz söyleme...
Fesahat -ti
isim, edebiyat (fesa:hat) Arapça fe¹¥§at
1 . Kurallı, etkileyici, heyecan verici, inandırıcı, sanatlı söz söyleme:
"Edebî lisanı o zamanki fesahatine ve tabiatına göre güzelleştirdiler."- Y. K. Beyatlı.
2 . Söz diziminin kelimeleriyle birlikte ahenkli, kolay anlaşılır ve dil kurallarına uygun olması hâli.
isim, edebiyat (fesa:hat) Arapça fe¹¥§at
"Edebî lisanı o zamanki fesahatine ve tabiatına göre güzelleştirdiler."- Y. K. Beyatlı.
2 . Söz diziminin kelimeleriyle birlikte ahenkli, kolay anlaşılır ve dil kurallarına uygun olması hâli.
Fesahat
Sözün açık, duru, düzgün ve anlaşılır olması durumu.
Eski belagat kitaplarında kelimede ve kelâmda (söz) fesahat olarak tanımlanmıştır. Buna göre söylenişi zor seslerin yan yana getirilmemesi, anlamı herkesçe bilinmeyen sözcüğü kullanmama, gramer yanlışı yapmama durumunda kelimede fesahatın gerçekleştiği kabul edilmiştir. Sözde fesahat ise cümle kuruluşunda yanlışsızlığa, yersiz tekrarlar, tamlamalar kullanmamaya bağlıydı.
Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi
YORUMLAR