ISTIRAP a. (ar. ızfırab). 1. Dış bir tesir sonucu duyulan bedensel sızı; acı: Istırap tan yüzü kasılmak. 2. üzüntü verici güç durum...
ISTIRAP a. (ar. ızfırab).
1. Dış bir tesir sonucu duyulan bedensel sızı; acı: Istırap tan yüzü kasılmak.
2. üzüntü verici güç durum; acı, üzüntü: Onu kaybetmiş olduğu için büyük İstırap çekmişti. Ayni iğin ıstırabına katlanmak.
*Esk. Istırap-aver, acı, sorun veren. || Istırab-ı cismani, bedensel acı.
1. Dış bir tesir sonucu duyulan bedensel sızı; acı: Istırap tan yüzü kasılmak.
2. üzüntü verici güç durum; acı, üzüntü: Onu kaybetmiş olduğu için büyük İstırap çekmişti. Ayni iğin ıstırabına katlanmak.
*Esk. Istırap-aver, acı, sorun veren. || Istırab-ı cismani, bedensel acı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR