IZRAR a. (ar. ızrar). Esk. 1. Zarar verme, zarara uğratma. 2. Izrar etmek, zarar vermek. *Cez. huk. Naşı ızrar, başkasına zarar v...
IZRAR a. (ar. ızrar). Esk.
1. Zarar verme, zarara uğratma.
2. Izrar etmek, zarar vermek.
*Cez. huk. Naşı ızrar, başkasına zarar verme suçu. (Bir kimse başkasının göç eder ya da taşınmaz malını yıkar, yok eder, bozar ya da bunlara zarar verirse zarar görenin şikâyeti üstüne bir yıldan üç yıla kadar hapis ve doksan bin liradan iki yüz yetmiş bin liraya kadar ağır para cezasıyla cezalandırılır [Türk Cez. k. md. 516].)
1. Zarar verme, zarara uğratma.
2. Izrar etmek, zarar vermek.
*Cez. huk. Naşı ızrar, başkasına zarar verme suçu. (Bir kimse başkasının göç eder ya da taşınmaz malını yıkar, yok eder, bozar ya da bunlara zarar verirse zarar görenin şikâyeti üstüne bir yıldan üç yıla kadar hapis ve doksan bin liradan iki yüz yetmiş bin liraya kadar ağır para cezasıyla cezalandırılır [Türk Cez. k. md. 516].)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR