MECLA a. (ar. meclâ). Esk. 1. Bir şeyin göründüğü, ortaya çıktığı yer. 2. Ayna: "... böyle meclâ-yı hakayık ve revâik olan ese...
MECLA a. (ar. meclâ). Esk.
1. Bir şeyin göründüğü, ortaya çıktığı yer.
2. Ayna: "... böyle meclâ-yı hakayık ve revâik olan eser ... †(Cevdet Paşa, XIX. yy.).
1. Bir şeyin göründüğü, ortaya çıktığı yer.
2. Ayna: "... böyle meclâ-yı hakayık ve revâik olan eser ... †(Cevdet Paşa, XIX. yy.).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR