MEFRUZ sıf. (ar. farzdan mefrüz). Esk. 1. Varsayılan, farz edilen: â€... hükmün ma'deletle münasebeti bittabi emri mefruz mâhiy...
MEFRUZ sıf. (ar. farzdan mefrüz). Esk.
1. Varsayılan, farz edilen: â€... hükmün ma'deletle münasebeti bittabi emri mefruz mâhiyetini alır" (Cenap Şahabettin, XIX. yy.).
2. Boyun borcu, farz olunan: Mefruz-ül-eda (ödenmesi farz olunmuş).
1. Varsayılan, farz edilen: â€... hükmün ma'deletle münasebeti bittabi emri mefruz mâhiyetini alır" (Cenap Şahabettin, XIX. yy.).
2. Boyun borcu, farz olunan: Mefruz-ül-eda (ödenmesi farz olunmuş).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR