MEFTUH sıf. (ar fetfı, açma'dan meftütj). Esk. 1. Zapt edilmiş, yakalanmış. 2. Açılmış, açık: “Meftûhtur erbâb-ı dile bâb-ı m...
MEFTUH sıf. (ar fetfı, açma'dan meftütj). Esk.
1. Zapt edilmiş, yakalanmış.
2. Açılmış, açık: “Meftûhtur erbâb-ı dile bâb-ı muhabbet" (Şeyhülislam Yahya, XVII. yy.).
*-*Esk. dilbilg. Fetha (üstün) harekesiyle "a†ya da "e" okunan harf için kullanılır.
1. Zapt edilmiş, yakalanmış.
2. Açılmış, açık: “Meftûhtur erbâb-ı dile bâb-ı muhabbet" (Şeyhülislam Yahya, XVII. yy.).
*-*Esk. dilbilg. Fetha (üstün) harekesiyle "a†ya da "e" okunan harf için kullanılır.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR