MEHABETLİ sıf. (ar mehabetten). Esk. 1. Heybetli, korkunç. 2. Saygı ve hürmet uyandıran: "Bir mehabetti sabah oldu Süleymaniye...
MEHABETLİ sıf. (ar mehabetten). Esk.
1. Heybetli, korkunç.
2. Saygı ve hürmet uyandıran: "Bir mehabetti sabah oldu Süleymaniyeöe" (Y. K. Beyatlı).
1. Heybetli, korkunç.
2. Saygı ve hürmet uyandıran: "Bir mehabetti sabah oldu Süleymaniyeöe" (Y. K. Beyatlı).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR