MEKFUF sıf. (ar. kefften mekfuf). Esk. 1. Yasak edilmiş, önlenmiş. 2. Kapatılmış, kapalı. 3. Kör. 4. Mekfuf-ûl-ayn, kör, âmâ. Kayn...
MEKFUF sıf. (ar. kefften mekfuf). Esk.
1. Yasak edilmiş, önlenmiş.
2. Kapatılmış, kapalı.
3. Kör.
4. Mekfuf-ûl-ayn, kör, âmâ.
1. Yasak edilmiş, önlenmiş.
2. Kapatılmış, kapalı.
3. Kör.
4. Mekfuf-ûl-ayn, kör, âmâ.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR