MENAB a. (ar. nevb'den menab). Esk. 1. Birinin yerini tutma, vekil olma. 2. Vekillik meydana getirilen yer. Kaynak: Büyük Laro...
MENAB a. (ar. nevb'den menab). Esk.
1. Birinin yerini tutma, vekil olma.
2. Vekillik meydana getirilen yer.
1. Birinin yerini tutma, vekil olma.
2. Vekillik meydana getirilen yer.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR