MEŞHUM sıf. (ar. şehamet'ten mefhûm). Esk. 1. Cesaretli, cesur, yürekli. 2. Çevik, oynak at için kullanılır. 3. Korkutan, dehşe...
MEŞHUM sıf. (ar. şehamet'ten mefhûm). Esk.
1. Cesaretli, cesur, yürekli.
2. Çevik, oynak at için kullanılır.
3. Korkutan, dehşete düşüren.
MEŞHUM sıf. (ar. meşhün). Esk. Doldurulmuş, dolu: "Sultan Süleyman'ın şiir ve aşk ile meşhün hissiyâtına pek tevâfuk ederdi" (A. R. Altınay).
1. Cesaretli, cesur, yürekli.
2. Çevik, oynak at için kullanılır.
3. Korkutan, dehşete düşüren.
MEŞHUM sıf. (ar. meşhün). Esk. Doldurulmuş, dolu: "Sultan Süleyman'ın şiir ve aşk ile meşhün hissiyâtına pek tevâfuk ederdi" (A. R. Altınay).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR