MESKEN a. (ar. mesken). 1. Konut, ev, ikametgâh. 2. Bir yeri, mesken tutmak, oraya yerleşmek. *-*Esk. Mesken ü medfen, yaşanan ve ...
MESKEN a. (ar. mesken).
1. Konut, ev, ikametgâh.
2. Bir yeri, mesken tutmak, oraya yerleşmek.
*-*Esk. Mesken ü medfen, yaşanan ve ölünen yer.
*-*Huk. Mesken masuniyeti *-* KONUT DOKUNULMAZLIĞrnın eşanlamlısı.
1. Konut, ev, ikametgâh.
2. Bir yeri, mesken tutmak, oraya yerleşmek.
*-*Esk. Mesken ü medfen, yaşanan ve ölünen yer.
*-*Huk. Mesken masuniyeti *-* KONUT DOKUNULMAZLIĞrnın eşanlamlısı.
*-*Med. huk. KONUT'un eşanlamlısı.
*-*Mim. Türk meskenleri - TüRK EVİ.
*-*Mim. Türk meskenleri - TüRK EVİ.
Kaynak: Büyük Larousse
Mc Mesken - Kırılsın Ellerin
Mc Mesken - Son Bi Kez
Mc Mesken - Bitkisel Hayattayım
YORUMLAR