MEVTA a. (ar. vaty, çiğneme, ezme'den mevta). Esk. Ayak basılan, çiğnenen yer. MEVTA a. (ar. meyyit'in çoğl. mevta, ölüler)...
MEVTA a. (ar. vaty, çiğneme, ezme'den mevta). Esk. Ayak basılan, çiğnenen yer.
MEVTA a. (ar. meyyit'in çoğl. mevta, ölüler). Esk. Ölü.
MEVTA a. (ar. meyyit'in çoğl. mevta, ölüler). Esk. Ölü.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR