MEZABİL çoğl. a. (ar. mezbele'nin çoğl. mezâbil). Esk. Süprüntü, çöp dökülen yerler. Kaynak: Büyük Larousse
MEZABİL çoğl. a. (ar. mezbele'nin çoğl. mezâbil). Esk. Süprüntü, çöp dökülen yerler.
Kaynak: Büyük Larousse
MEZABİL çoğl. a. (ar. mezbele'nin çoğl. mezâbil). Esk. Süprüntü, çöp dökülen yerler. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR