mim (I) isim Arapça m³m 1 . Arap alfabesinin yirmi dördüncü harfinin adı. 2 . eskimiş Biten bir yazının altına konulan işar...
mim (I)
isim Arapça m³m
2 . eskimiş Biten bir yazının altına konulan işaret.
mim (II)
isim, tiyatro Fransızca mime
1 . Eski Yunan ve Roma'da yaşamı, töreleri taklit amacı güden komedi türü.
2 . Bir oyuncunun herhangi bir davranış veya duyguyu yüz ve vücut hareketleriyle anlattığı komedi türü.
3 . Bu türü gerçekleştiren sanatçı.
Pandomim - Mim Sanatı
guzel bilgiler
MİM a. (ar. mim). Esk.
1. Arap abecesinin 24., osmanlı abecesinin 27. harfi. Ebcet hesabında 40 sayısının karşılığıdır.
2. Biten yazının altına konulan son işareti.
3. Muharrem ayını belirten işaret.
4. Mim koymak (“mühim" sözcüğünün kısaltmasından), unutulmaması için bir işaret koymak, önemli bularak üstünde ısrarla durmak.
—Ed. Divan şiirinde noktayı andıran biçimi dolayısıyla, sevgilinin ağzının küçüklüğünü belirtmek için kullanılan benzetme öğesi. (Örn.: "Mimdir güya dehânın safha-i mah üzredir" [Ağzın sanki ayın yüzeyi üzerine çizilmiş mim harfidir] [Baki].)
MİM a. (fr. mime; lat. mimus; yun. mimos, taklit etmek anlamına gelen mimeisthai' den).
1. Yunan ve latin edebiyatlarında, kimi zaman parodiye kaçan bir oyun türü. (Bk. ansikl. böl.)
2. Öyurtcunun sözsüz bir oyun oynadığı, hareketleriyle bir hikâye anlattığı komedi türü.
3. Mim türünde uzmanlaşmış oyuncu.
—ANSİKL. Mimin kökeni yunan Antikçağı' na, büyük bir olasılıkla Siracusalı Sophron'a (I.Û. V. yy.) kadar uzanmaktadır. O zaman herhalde iki üç kişinin oynadığı sessiz bir dramdı. Daha sonra bütün türlere yayıldı. Romalılarda gitgide daha parodik ya da kaba bir duruma geldi ve farsa dönüştü. İ.Ö. I. yy. ortasında Decimus Laberius ve Publilius Syrus'un edebi bir tür durumuna getirdikleri mim, belki de siyasal iktidarı daha tehlikesiz bir biçimde hicvedebilmek için, yavaş yavaş yeniden söze daha az yer verdi. Ortaçağda mim, artık özel bir tür oluşturmamakla birlikte, mimli sahneler geleneği öteki tiyatro biçimleri içinde varlığını sürdürdü. XV. yy.'da İtalya'da, commedia dell'arte ile birlikte yeni bir gelişme gösterdi. Sonradan mim tarihi daha çok pandomima tarihiyle karıştıysa da, bu iki tür arasındaki sınırlar her zaman açık değildir.
Günümüzde mim, anlatım araçlarını genişleterek soyutlama ve şiire doğru giderek, anlatımsal bir hareket koduna daha az bağlanarak, özellikle Decroux ve Marceau'nun gösterilerinde pandomimadan yeniden ayrılmak eğilimi göstermektedir.
Türkiye'de, süreklilik göstermemek ve yaygın bir tür olmamakla birlikte, bu alanda zaman zaman bazı bireysel çalışmalara rastlanmaktadıf Daha çok 1960 lı yılların ortalarına doğru gelişmeye başlayan mim sanatı profesyonel düzeyde Erdinç Dirıçer, amatör düzeydeyse Ergin Kolbek ve Oğuz Aral gibi sanatçılar tarafından tanıtılmaya çalışıldı. Günümüzde (1988) Tanerjarlas''ın yönetimindeki Mim tiyatrosu, seyrek olarak bazı gösteriler sunmaktadır.
1. Arap abecesinin 24., osmanlı abecesinin 27. harfi. Ebcet hesabında 40 sayısının karşılığıdır.
2. Biten yazının altına konulan son işareti.
3. Muharrem ayını belirten işaret.
4. Mim koymak (“mühim" sözcüğünün kısaltmasından), unutulmaması için bir işaret koymak, önemli bularak üstünde ısrarla durmak.
—Ed. Divan şiirinde noktayı andıran biçimi dolayısıyla, sevgilinin ağzının küçüklüğünü belirtmek için kullanılan benzetme öğesi. (Örn.: "Mimdir güya dehânın safha-i mah üzredir" [Ağzın sanki ayın yüzeyi üzerine çizilmiş mim harfidir] [Baki].)
MİM a. (fr. mime; lat. mimus; yun. mimos, taklit etmek anlamına gelen mimeisthai' den).
1. Yunan ve latin edebiyatlarında, kimi zaman parodiye kaçan bir oyun türü. (Bk. ansikl. böl.)
2. Öyurtcunun sözsüz bir oyun oynadığı, hareketleriyle bir hikâye anlattığı komedi türü.
3. Mim türünde uzmanlaşmış oyuncu.
—ANSİKL. Mimin kökeni yunan Antikçağı' na, büyük bir olasılıkla Siracusalı Sophron'a (I.Û. V. yy.) kadar uzanmaktadır. O zaman herhalde iki üç kişinin oynadığı sessiz bir dramdı. Daha sonra bütün türlere yayıldı. Romalılarda gitgide daha parodik ya da kaba bir duruma geldi ve farsa dönüştü. İ.Ö. I. yy. ortasında Decimus Laberius ve Publilius Syrus'un edebi bir tür durumuna getirdikleri mim, belki de siyasal iktidarı daha tehlikesiz bir biçimde hicvedebilmek için, yavaş yavaş yeniden söze daha az yer verdi. Ortaçağda mim, artık özel bir tür oluşturmamakla birlikte, mimli sahneler geleneği öteki tiyatro biçimleri içinde varlığını sürdürdü. XV. yy.'da İtalya'da, commedia dell'arte ile birlikte yeni bir gelişme gösterdi. Sonradan mim tarihi daha çok pandomima tarihiyle karıştıysa da, bu iki tür arasındaki sınırlar her zaman açık değildir.
Günümüzde mim, anlatım araçlarını genişleterek soyutlama ve şiire doğru giderek, anlatımsal bir hareket koduna daha az bağlanarak, özellikle Decroux ve Marceau'nun gösterilerinde pandomimadan yeniden ayrılmak eğilimi göstermektedir.
Türkiye'de, süreklilik göstermemek ve yaygın bir tür olmamakla birlikte, bu alanda zaman zaman bazı bireysel çalışmalara rastlanmaktadıf Daha çok 1960 lı yılların ortalarına doğru gelişmeye başlayan mim sanatı profesyonel düzeyde Erdinç Dirıçer, amatör düzeydeyse Ergin Kolbek ve Oğuz Aral gibi sanatçılar tarafından tanıtılmaya çalışıldı. Günümüzde (1988) Tanerjarlas''ın yönetimindeki Mim tiyatrosu, seyrek olarak bazı gösteriler sunmaktadır.
Kaynak: Büyük Larousse
Pandomim - Mim Sanatı
YORUMLAR