MİNHAC a. (ar. nehc'den minhâc). Esk. 1. Büyük, geniş yol. 2. Tutulan yol, metot, yöntem. 3. Minhac-ı hidayet, doğru yol. Kayna...
MİNHAC a. (ar. nehc'den minhâc). Esk.
1. Büyük, geniş yol.
2. Tutulan yol, metot, yöntem.
3. Minhac-ı hidayet, doğru yol.
1. Büyük, geniş yol.
2. Tutulan yol, metot, yöntem.
3. Minhac-ı hidayet, doğru yol.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR