muavin isim (mua:vin) Arapça mu¤¥vin 1 . Yardımcı: "Kalkmak üzere olan otobüsün muavini seslendi."- N. Cumalı . 2 ...
muavin
isim (mua:vin) Arapça mu¤¥vin
1 . Yardımcı:
2 . Bir görevlinin, bir yöneticinin işine yardım eden, yokluğunda yerini ve yetkilerini üzerine alan kimse.
MUAVİN a. (ar. mu'avın). Bir görevliye, yöneticiye vb. yardım eden, yokluğunda yerini ve yetkilerini üzerine alan kimse; yardımcı: Vali muavini. Müdür muavini.
♦ sıf. Esk. Bir işin gerçekleşmesinde bir başkasına yardım eden katkıda bulunan kimse için kullanılır; yardımcı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR