MüBAHİ sıf. (ar. mübâhat'tan mübShi). Esk. Övünen. —Ed. MüTEBAHİ'nin eşanlamlısı. Kaynak: Büyük Larousse
MüBAHİ sıf. (ar. mübâhat'tan mübShi). Esk. Övünen.
—Ed. MüTEBAHİ'nin eşanlamlısı.
—Ed. MüTEBAHİ'nin eşanlamlısı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR