MüBAHİS sıf. (ar. mübaheşe'den mü- bahis). Esk. Bir konuda konuşan, tartışan. Kaynak: Büyük Larousse
MüBAHİS sıf. (ar. mübaheşe'den mü- bahis). Esk. Bir konuda konuşan, tartışan.
Kaynak: Büyük Larousse
MüBAHİS sıf. (ar. mübaheşe'den mü- bahis). Esk. Bir konuda konuşan, tartışan. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR