MüBTEL sıf. (ar. /bfâ/'den mübtel). Esk. Yürürlükten kaldırılmış, geçersiz kılınmış. Kaynak: Büyük Larousse
MüBTEL sıf. (ar. /bfâ/'den mübtel). Esk. Yürürlükten kaldırılmış, geçersiz kılınmış.
Kaynak: Büyük Larousse
MüBTEL sıf. (ar. /bfâ/'den mübtel). Esk. Yürürlükten kaldırılmış, geçersiz kılınmış. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR