MüCAZ sıf. (ar. cazef'ten mücâz). Esk. 1. Yapılması uygun görülmüş, caiz. "Merdan göremez mücâz u mümkün" (A. H. Tarh...
MüCAZ sıf. (ar. cazef'ten mücâz). Esk.
1. Yapılması uygun görülmüş, caiz. "Merdan göremez mücâz u mümkün" (A. H. Tarhan).
2. Diplomalı; izin almış, izin sahibi.
1. Yapılması uygun görülmüş, caiz. "Merdan göremez mücâz u mümkün" (A. H. Tarhan).
2. Diplomalı; izin almış, izin sahibi.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR