MüCELLİ sıt. (ar. tediye'den mücel- li). Esk. 1. Cila veren, cilalayan, parlatan. 2. Temizleyen. Kaynak: Büyük Larousse
MüCELLİ sıt. (ar. tediye'den mücel- li). Esk.
1. Cila veren, cilalayan, parlatan.
2. Temizleyen.
1. Cila veren, cilalayan, parlatan.
2. Temizleyen.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR