MüDEVVİN sıt. (ar. tedvinden müdev- vin). Esk. Şiir vb. şeyleri toplayıp bir araya getirerek divan haline koyan: “Onun dimağında k...
MüDEVVİN sıt. (ar. tedvinden müdev- vin). Esk. Şiir vb. şeyleri toplayıp bir araya getirerek divan haline koyan: “Onun dimağında kendi felsefesine göre müdevvin bir düsturi hayat vardı" (Cenap Şahabettin, XIX. yy.).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR