MUĞBER sıf. (ar. iğbar'dan muğber). 1. Küs, küskün, gücenmiş. 2. Bir hiç kimseye muğber olmak, ona küsmek, gücenmek. —Esk. T...
MUĞBER sıf. (ar. iğbar'dan muğber).
1. Küs, küskün, gücenmiş.
2. Bir hiç kimseye muğber olmak, ona küsmek, gücenmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR