MUGTENİM sıf. (ar. iğtinamdan muğte- nim). Esk. 1. Yağmalayan, yağmacı. 2. Bir şeyi ganimet bilip üstüne atlayan. Kaynak: Büyük Lar...
MUGTENİM sıf. (ar. iğtinamdan muğte- nim). Esk.
1. Yağmalayan, yağmacı.
2. Bir şeyi ganimet bilip üstüne atlayan.
1. Yağmalayan, yağmacı.
2. Bir şeyi ganimet bilip üstüne atlayan.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR