MUHAMMER sıf. (ar. hımar'dan mu- hammer). Esk. Eşeğe benzetilmiş kimse için kullanılır. MUHAMMER sıf. (ar. tahmifden mu- hammer)...
MUHAMMER sıf. (ar. hımar'dan mu- hammer). Esk. Eşeğe benzetilmiş kimse için kullanılır.
MUHAMMER sıf. (ar. tahmifden mu- hammer). Esk. Mayalanmış, ekşiyip kabarmış.
MUHAMMER sıf. (ar. tahmifden mu- hammer). Esk. Mayalanmış, ekşiyip kabarmış.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR