MUHARRİŞ sıf. (ar. tahriş ten muharriş) Esk. Hırslandıran, tahrik eden. MUHARRİŞ sıf. (ar tahriş'ten muharriş). Esk. 1. Tahriş...
MUHARRİŞ sıf. (ar. tahriş ten muharriş) Esk. Hırslandıran, tahrik eden.
MUHARRİŞ sıf. (ar tahriş'ten muharriş). Esk.
1. Tahriş eden, tırmalayan: "... iki kişinin önlerindeki kâğıtlarda koşan kalemlerinin muharriş-i asab çizi İtilan çarpışıyordu" (H. Z. Uşaklıgil).
2. Korku veren, irkilten.
—Esk. tıp. Azdırıcı özelliği olan.
MUHARRİŞ sıf. (ar tahriş'ten muharriş). Esk.
1. Tahriş eden, tırmalayan: "... iki kişinin önlerindeki kâğıtlarda koşan kalemlerinin muharriş-i asab çizi İtilan çarpışıyordu" (H. Z. Uşaklıgil).
2. Korku veren, irkilten.
—Esk. tıp. Azdırıcı özelliği olan.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR