MUHRİK sıf. (ar. /(ırak tan muhrik). Esk. 1. Yakıcı, yakan: Cism-i muhrik (yakıcı cisim). 2. Dokunaklı, yanık ses için kullanılır. ...
MUHRİK sıf. (ar. /(ırak tan muhrik). Esk.
1. Yakıcı, yakan: Cism-i muhrik (yakıcı cisim).
2. Dokunaklı, yanık ses için kullanılır.
3. Dokunaklı, üzücü: "O halde muhrik bir taksim yaptı" (Neyzen Tevfik).
4. Muhrik-dem, nefesi yakıcı, âşık.
1. Yakıcı, yakan: Cism-i muhrik (yakıcı cisim).
2. Dokunaklı, yanık ses için kullanılır.
3. Dokunaklı, üzücü: "O halde muhrik bir taksim yaptı" (Neyzen Tevfik).
4. Muhrik-dem, nefesi yakıcı, âşık.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR