MUHTELİC sıf. (ar. ihtilaç'dan muhtelic). Esk. Titreyen, titrek. Kaynak: Büyük Larousse
MUHTELİC sıf. (ar. ihtilaç'dan muhtelic). Esk. Titreyen, titrek.
Kaynak: Büyük Larousse
MUHTELİC sıf. (ar. ihtilaç'dan muhtelic). Esk. Titreyen, titrek. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR