MUHTERİK sıf. (ar. ihtırak'tan muhterik). Esk. 1. Yanmış, yanık. 2. Muhterik olmak, tutuşmak, yanmak: “1223, 1241 ve 1254 sen...
MUHTERİK sıf. (ar. ihtırak'tan muhterik). Esk.
1. Yanmış, yanık.
2. Muhterik olmak, tutuşmak, yanmak: “1223, 1241 ve 1254 senelerinde Bâb-ı âli tamamen ve 1295'te dahi kısmen muhterik olmuştur" (İsmail Suphi).
1. Yanmış, yanık.
2. Muhterik olmak, tutuşmak, yanmak: “1223, 1241 ve 1254 senelerinde Bâb-ı âli tamamen ve 1295'te dahi kısmen muhterik olmuştur" (İsmail Suphi).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR