MUHTEVİYAT, -tı çoğl. a. (ar. muhteva' nın çoğl. muhteviyyât). Bir şeyin içinde bulunanlar, içindekiler: Bir kitabın, bir düşün...
MUHTEVİYAT, -tı çoğl. a. (ar. muhteva' nın çoğl. muhteviyyât). Bir şeyin içinde bulunanlar, içindekiler: Bir kitabın, bir düşüncenin muhteviyatı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR