MUKABELECİ a. (ar. mukabeleden). Esk. 1. Camilerde yüksek sesle Kuran okuyan kimse. 2. Bürolarda temize çekilmiş hesapları müsveddel...
MUKABELECİ a. (ar. mukabeleden). Esk.
1. Camilerde yüksek sesle Kuran okuyan kimse.
2. Bürolarda temize çekilmiş hesapları müsveddeleriyle karşılaştıran kimse.
—Ask. tar. Askerlik yoklaması meydana getiren görevli.
1. Camilerde yüksek sesle Kuran okuyan kimse.
2. Bürolarda temize çekilmiş hesapları müsveddeleriyle karşılaştıran kimse.
—Ask. tar. Askerlik yoklaması meydana getiren görevli.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR