MUKAHHİR sıf. (ar kahr'dan mukahhit). Esk. 1. Kahreden, kahredici. 2. Yok eden, ezen. Kaynak: Büyük Larousse
MUKAHHİR sıf. (ar kahr'dan mukahhit). Esk.
1. Kahreden, kahredici.
2. Yok eden, ezen.
1. Kahreden, kahredici.
2. Yok eden, ezen.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR