MüKEVVİN sıf. (ar. tekvinden mûkev- vin). Esk. Tekvin eden, yapan, yaratan, oluşturan. Kaynak: Büyük Larousse
MüKEVVİN sıf. (ar. tekvinden mûkev- vin). Esk. Tekvin eden, yapan, yaratan, oluşturan.
Kaynak: Büyük Larousse
MüKEVVİN sıf. (ar. tekvinden mûkev- vin). Esk. Tekvin eden, yapan, yaratan, oluşturan. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR