MüNADİL sıf. (ar. mün'adit) Esk. Doğru yoldan çıkmış, sapmış, yanlış yol tutan. Kaynak: Büyük Larousse
MüNADİL sıf. (ar. mün'adit) Esk. Doğru yoldan çıkmış, sapmış, yanlış yol tutan.
Kaynak: Büyük Larousse
MüNADİL sıf. (ar. mün'adit) Esk. Doğru yoldan çıkmış, sapmış, yanlış yol tutan. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR