MüNAFERET a. (ar münaferet). Esk. 1. Birbirinden nefret etme. 2. Başka birini küçümseyerek, onursuz sayarak sevmeme, küçük görme, i...
MüNAFERET a. (ar münaferet). Esk.
1. Birbirinden nefret etme.
2. Başka birini küçümseyerek, onursuz sayarak sevmeme, küçük görme, iğrenme.
3. Münaferet etmek, karşılıklı nefret etmek.
1. Birbirinden nefret etme.
2. Başka birini küçümseyerek, onursuz sayarak sevmeme, küçük görme, iğrenme.
3. Münaferet etmek, karşılıklı nefret etmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR