MüNAFESE a. (ar. münatese). Esk. 1. Birbirine kin besleme, birini çekememe 2. Münatese etmek, karşılıklı kin gütmek, birbirini çekem...
MüNAFESE a. (ar. münatese). Esk.
1. Birbirine kin besleme, birini çekememe
2. Münatese etmek, karşılıklı kin gütmek, birbirini çekememek, gizli düşmanlık beslemek.
1. Birbirine kin besleme, birini çekememe
2. Münatese etmek, karşılıklı kin gütmek, birbirini çekememek, gizli düşmanlık beslemek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR