MüNAKKAŞ sıf. (ar. münakkaş). Esk. üzerine nakış işlenmiş, desenle süslenmiş, resimli: "Dil hanesini eyledi kan ile münakkaş...
MüNAKKAŞ sıf. (ar. münakkaş). Esk. üzerine nakış işlenmiş, desenle süslenmiş, resimli: "Dil hanesini eyledi kan ile münakkaş" (Vasfi, XVI. yy.).
♦a. üzeri renkli motiflerle bezenmiş kumaş: Münakkaş kadife, münakkaş kemha. (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. OsmanlIlar döneminde, özellikle ipekli dokumacılığında renkli ipek ipliklerle, motifli olarak dokunan ipekli kumaşlara bu ad verilirdi. Renkli ipek ipliklerin yanı sıra madeni iplikler (sırma, sim, kılaptan vb.) kullanılmışsa müzehhep, motifler yalnızca kılaptan sırma ya simle oluşturulmuşsa altınlı kumaş denirdi.
♦a. üzeri renkli motiflerle bezenmiş kumaş: Münakkaş kadife, münakkaş kemha. (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. OsmanlIlar döneminde, özellikle ipekli dokumacılığında renkli ipek ipliklerle, motifli olarak dokunan ipekli kumaşlara bu ad verilirdi. Renkli ipek ipliklerin yanı sıra madeni iplikler (sırma, sim, kılaptan vb.) kullanılmışsa müzehhep, motifler yalnızca kılaptan sırma ya simle oluşturulmuşsa altınlı kumaş denirdi.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR