Münazaa isim, eskimiş (müna:zaa) Arapça munÂ¥za¤a 1 . Ağız kavgası, çekişme, münakaşa. 2 . İki taraf arasındaki kavga, düşman...
Münazaa
isim, eskimiş (müna:zaa) Arapça munÂ¥za¤a
1 . Ağız kavgası, çekişme, münakaşa.
2 . İki taraf arasındaki kavga, düşmanlık.
isim, eskimiş (müna:zaa) Arapça munÂ¥za¤a
2 . İki taraf arasındaki kavga, düşmanlık.
MüNAZAA a. (ar. münâzaca). Esk.
1. Ağız kavgası, münakaşa, çekişme
2. iki taraf arasındaki düşmanlık, çekişme
3. Münazaa etmek, ağız kavgası yapmak, çekişmek.
1. Ağız kavgası, münakaşa, çekişme
2. iki taraf arasındaki düşmanlık, çekişme
3. Münazaa etmek, ağız kavgası yapmak, çekişmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR